Στο ΕΡΤNews μίλησε ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης, αναφερόμενος σε διάφορα κρίσιμα ζητήματα με επίκεντρο την καινούργια φυλακή που πρόκειται να τεθεί σε λειτουργία στην Κρήτη και την πορεία της δίκης των Τεμπών.
Μνεία έγινε και στην σύνθετη περίπτωση της νεανικής παραβατικότητας, αλλά και στις αλλαγές που θα σημειωθούν στο κληρονομικό δίκαιο.
Οι νέες φυλακές στην Κρήτη
Ο υπουργός δήλωσε ότι «μέχρι το τέλος της χρονιάς θα μπει σε πλήρη λειτουργία η φυλακή της Δράμας, η οποία έχει εκατοντάδες καινούργιες θέσεις. Αυξάνεται η δυνατότητα φιλοξενίας σε ειδικά αδικήματα των λεγομένων αγροτικών φυλακών και θα μπει σε λειτουργία, πιστεύουμε αρκετά σύντομα, και μία καινούργια φυλακή στην Κρήτη».
«Εξελίσσεται και το θέμα της Αθήνας. Η εξαγγελία του πρωθυπουργού ήτανε ότι όταν έχουμε νέο κατάστημα φυλακών στον Ασπρόπυργο, ο Κορυδαλλός προφανώς θα κλείσει. Δεν μπορώ να το προσδιορίσω χρονικά γιατί είναι ένα μεγάλο έργο το οποίο είναι σε εξέλιξη», ενώ τόνισε ότι «το μήνυμα προς την κοινωνία ότι σήμερα δεν ξέρεις αδίκημα το οποίο να μην έχει κάποια επίπτωση».
Όπως υποστήριξε ο κ. Φλωρίδης, οι φυλακές Κορυδαλλού αναμένεται να κλείσουν, χωρίς ωστόσο να υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.
Η δίκη των Τεμπών
Μνεία έγινε και στη δίκη των Τεμπών και ειδικότερα στο χώρο διεξαγωγής, ο οποίος έχει αναδιαμορφωθεί τον μεγάλο αριθμό δικηγόρων που εμπλέκονται στη συγκεκριμένη υπόθεση.
«Έχοντας μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία από προηγούμενες δίκες, οι οποίες καθυστέρησαν πάρα πολύ για το λόγο ότι δεν υπήρχαν αίθουσες, κινηθήκαμε γρήγορα για να βρεθεί χώρος τον οποίο να διαμορφώσουμε έτσι ώστε όταν η δίκη είναι έτοιμη να ξεκινήσει, ο χώρος αυτός να υπάρχει. Άρα λοιπόν, αυτόν τον χώρο τον ετοιμάσαμε στη Λάρισα. Είναι ένα κτίριο που το διαμορφώσαμε εξ αρχής. Πρέπει να σας πω ότι ενώ πηγαίναμε στην ολοκλήρωση αυτού του κτιρίου συνολικά, εμείς το ετοιμάζαμε για 120 – 130 δικηγόρους και πληροφορηθήκαμε από τις δικαστικές αρχές ότι οι δικηγόροι είναι πλέον 250, άρα έπρεπε να κάνουμε χώρο για δικηγόρους 250 θέσεων. Άρα από πλευράς μας είναι όλα έτοιμα» ανέφερε ο κ. Φλωρίδης.
Μεταξύ άλλων υποστήριξε ότι «κατά την πορεία αυτής της ανάκρισης από τις πλευρές και κυρίως από την πλευρά των συγγενών και πολλές φορές δικαίως θα έλεγα, ετίθεντο στον ανακριτή ζητήματα τα οποία έπρεπε να διερευνηθούν και ο ανακριτής τα διερεύνησε όλα, τα διερευνούσε όλα και συνεχίζει να τα διερευνά. Κατά συνέπεια, εάν πήγε πίσω η ανάκριση, αυτό οφειλόταν κυρίως στο ότι οι συγγενείς των θυμάτων ήθελαν και δικαίως επαναλαμβάνω, να μη φθάσει η υπόθεση στο δικαστήριο και να έχει κενά η ανάκριση. Άρα, όταν ο ανακριτής κρίνει ότι πλέον εξαντλήθηκε όλη η έρευνα, την οποία η Δικαιοσύνη όφειλε να κάνει στη διαδικασία της ανάκρισης, τότε ο εισαγγελέας θα οδηγήσει την υπόθεση αυτή στο δικαστήριο».
«Ο πρωθυπουργός εξέφρασε μια ευχή, η οποία παρεξηγήθηκε και αυτή από διάφορους που βγήκαν να λένε ότι δίνει κατεύθυνση στη Δικαιοσύνη. Είπε ότι με βάση τις εμπειρίες που έχουμε από άλλες τραγικές υποθέσεις, οι οποίες καθυστερούσαν 5 και 6 χρόνια, πριν κλείσουν δύο χρόνια από αυτό το φοβερό δυστύχημα, η δίκη να έχει ξεκινήσει» σημείωσε ο υπουργός και πρόσθεσε: «Στην υπόθεση αυτή είναι 252 δικηγόροι. Μέχρι στιγμής δεν έχει εκφραστεί το παραμικρό παράπονο από κανέναν από τους δικηγόρους ότι κάτι δεν κάνει καλά η δικαιοσύνη. Εν προκειμένου η ανάκριση. Όλοι θεωρούν ότι η ανάκριση εξελίσσεται με εξαιρετικό τρόπο. Θα το δούμε λοιπόν όταν θα σταματήσει όλη αυτή η φιλολογία ότι κάτι περίεργο γίνεται.»
Σύνθετο το πρόβλημα της νεανικής παραβατικότητας
Ιδιαίτερα σύνθετο κρίνεται το ζήτημα της νεανικής παραβατικότητας και έξω από τα όρια της Ελλάδας, με πλήθος επιστημονικών ερευνών να προσπαθούν βρουν τα αίτια της έξαρσης του συγκεκριμένου φαινομένου.
«Επιστημονικές έρευνες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας λένε ότι αυτό το πρόβλημα εντάθηκε κυρίως τα δύο χρόνια του εγκλεισμού, λόγω του κορονοϊού, όταν τα παιδιά έμειναν στο σπίτι. Και εκεί δημιουργήθηκαν συνθήκες οι οποίες είναι κόντρα στη φύση των πραγμάτων. Δηλαδή τα παιδιά πρέπει να κινούνται, να είναι έξω. Όλος αυτός ο εγκλεισμός λένε κάποιες έρευνες ότι δημιούργησε ή ενέτεινε το πρόβλημα αυτό. Τώρα δεν είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με μέτρα που μπορεί να πάρει η αστυνομία ή μπορεί να πάρει το υπουργείο Δικαιοσύνης ή με μια ενίσχυση του ποινικού οπλοστασίου της χώρας. Τα κάναμε και αυτά. Είναι σύνθετο γιατί τα σημεία στα οποία διαμορφώνεται ο χαρακτήρας των νέων είναι αρκετά. Κυρίως όμως είναι δύο: Το σχολείο και η οικογένεια όπου αυτά τα δύο σημεία, το ένα επιδρά πάνω στο άλλο. Υπάρχει αλληλεπίδραση και της οικογένειας στο σχολείο και του σχολείου στην οικογένεια» ανέφερε ο υπουργός Δικαιοσύνης.
Ο κ. Φλωρίδης συνέχισε λέγοντα «η κυβέρνηση πήρε μέτρα για να μπορέσει το σχολείο κάπως να συμμαζευτεί, γιατί εκεί έχουμε μια κατάσταση η οποία έχει ξεφύγει εδώ και αρκετά χρόνια. Επικράτησε η αντίληψη της λεγόμενης αντι-αυταρχικής εκπαίδευσης. Υποτίθεται ότι είχαμε μία αυταρχική εκπαίδευση, άρα έπρεπε να την αντικαταστήσουμε από την αντι-αυταρχική. Και η περίφημη αντι-αυταρχική εκπαίδευση δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η κατάλυση όλων των στοιχειωδών αξιών που υπάρχουν στη λειτουργία ενός θεσμού, όπως το σχολείο, δηλαδή ο σεβασμός στον δάσκαλο, οι ιεραρχίες, αξίες σημαντικές, η αξία της προσπάθειας, ότι όλα κερδίζονται με τη δουλειά και όχι με το να βρεις τρόπους να ξεφεύγεις, όχι με την ελάσσονα προσπάθεια, αλλά με μείζονα προσπάθεια. Αυτά όλα επί πάρα πολλές δεκαετίες πήγαν πίσω. Τώρα η προσπάθεια που έκανε η κυβέρνηση να δει το θέμα του σχολείου, γιατί εκεί κρίνονται πάρα πολλά θέματα για τους νέους, είναι αυτό που χαρακτηρίστηκε το “κινητό στην τσάντα».
«Αυτό είναι μια μεγάλη τομή στις δεκαετίες που πέρασαν, γιατί το παιδί πάει στο σχολείο να μάθει γράμματα. Για να μάθεις γράμματα πρέπει να παρακολουθείς το δάσκαλο, όχι το κινητό σου. Άρα το κινητό στην τσάντα σημαίνει ότι το παιδί μπορεί να διαθέσει την προσοχή του, να βλέπει, να ακούει το δάσκαλο και κυρίως να ακούει τη συζήτηση που γίνεται στην αίθουσα όταν ο δάσκαλος ρωτάει. Το δεύτερο είναι ότι το παιδί πάει στο σχολείο να κοινωνικοποιηθεί, δηλαδή να έρθει σε επαφή με τους ανθρώπους με τους οποίους θα ζήσει αργότερα από μικρός και όταν μεγαλώσει. Άρα, όταν στο διάλειμμα το κινητό είναι στο χέρι του, είναι με το κινητό και όχι με τα παιδιά γύρω του. Άρα δεν συγχρωτίζεται, δεν μαθαίνει τους ανθρώπους. Και το τρίτο, όλο αυτό οδηγεί στο να πάρει ο δάσκαλος τον έλεγχο της τάξης. Όταν ο δάσκαλος πάρει τον έλεγχο της τάξης, τότε αρχίζει το σχολείο σιγά σιγά και εκπληρώνει τον προορισμό του» ανέφερε.
Κλείνοντα για το συγκεκριμένο θέμα είπε πως «δεν κατανοούν κάποιοι γονείς ότι χρειάζονται τα παιδιά τους ιδιαίτερη φροντίδα και ότι θα πρέπει να δώσουν την ισχύ στο δάσκαλο, έτσι ώστε ο δάσκαλος να διαμορφώσει τα παιδιά. Δυστυχώς όμως έχουμε φαινόμενα, όπου ο γονιός όταν ο δάσκαλος κάνει μια παρατήρηση στο παιδί για το καλό του παιδιού, πάει και δημιουργεί φασαρία σε βάρος του δασκάλου. Τώρα αναγκαστήκαμε, επειδή είχαν παρατηρηθεί και φαινόμενα βιαιοπραγιών κατά των δασκάλων, και κάναμε ειδικό αδίκημα στον ποινικό κώδικα, το οποίο ισχύει από την 1η Μαΐου, όπου δηλαδή δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε βιαιοπραγία μέσα στο σχολείο από οποιονδήποτε πάει να την προκαλέσει».
Τι αλλάζει στο κληρονομικό δίκαιο
«Το κληρονομικό δίκαιο παραμένει σταθερό όσον αφορά τις διατάξεις του. Περίπου 80 χρόνια από τότε που στον Αστικό Κώδικα θεσπίστηκε, ενώ οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν αλλάξει, έχουν μεταβληθεί πάρα πολύ, έχουν μεταβληθεί οι οικονομικές σχέσεις. Έχουμε δηλαδή μια κοινωνία η οποία διαμόρφωσε καινούργια πράγματα. Άρα εκτιμούμε ότι θα πρέπει να υπάρξουν αλλαγές που να εκσυγχρονίσουν το κληρονομικό μας δίκαιο με βάση τις σύγχρονες ανάγκες. Προς τούτο συγκροτούμε μια επιτροπή με επικεφαλής τον καθηγητή Απόστολο Γεωργιάδη και θα συμμετάσχουν σε αυτή την Επιτροπή πάρα πολύ σημαντικοί επιστήμονες και άνθρωποι, η οποία θα κάνει αυτές τις προσαρμογές. Έχουν δημοσιευτεί διάφορα. Θέλω όμως να πω ότι εδώ χρειάζεται πάρα πολύ μεγάλη προσοχή γιατί όταν πας να διαμορφώσεις ένα καινούργιο πλαίσιο μετά από 80 χρόνια, τα βήματα πρέπει να είναι προσεκτικά», ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός για τις αλλαγές στο κληρονομικό δίκαιο.
«Το σύμφωνο συμβίωσης έτσι κι αλλιώς λύνει τα κληρονομικά ζητήματα, όπως ένας κανονικός γάμος. Ποια είναι όμως τα θέματα; Είναι κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι ζουν μαζί πάρα πολλά χρόνια. Ο ένας από αυτούς μπορεί να προέρχεται από έναν προηγούμενο γάμο, ο οποίος τυπικά δεν έχει λυθεί, αλλά είναι ένας γάμος που δεν υπάρχει εδώ και χρόνια και πεθαίνει ξαφνικά ένας από τους δύο. Μέχρι τώρα αυτές οι υπάρχουσες διατάξεις δεν επιτρέπουν στον άλλο να έχει ένα στοιχειώδες κληρονομικό μερίδιο στην κληρονομιά αυτού που πέθανε ξαφνικά, σε μια αληθινή συμβίωση και όχι σε μια κατά φαντασίαν. Άρα λοιπόν είναι ζητήματα τα οποία οφείλουμε να τα ξαναδούμε. Η Επιτροπή, επαναλαμβάνω, θα έχει σημαντικούς ανθρώπους που έχουν σχέση με τα θέματα αυτά, υπάρχει το ζήτημα των λεγόμενων κληρονομικών συμβάσεων. Οι κληρονομικές συμβάσεις είναι κάτι το οποίο ρυθμίζει αυτός που έχει την περιουσία με τους συγγενείς του ενόσω ζει. Κάθονται και συμφωνούν και κάνουν μια σύμβαση έτσι ώστε να μην σκοτώνονται μετά», ανέφερε και ολοκλήρωσε τη συνέντευξή του τονίζοντας ότι «είμαστε σε μια διαδικασία αναμόρφωσης ενός σημαντικού πεδίου στο αστικό μας δίκαιο, όπως είναι το κληρονομικό».
