Αγαπημένα μου golden boys, αδικημένοι μου μικροαστοί, φτωχοί μου προλετάριοι, λατρεμένες μου βιοπαλαίστριες, καλή βδομάδα σε όλο το ντουνιά. Αισθάνομαι μερακλού σήμερα και πως να μην είμαι άλλωστε, αφού το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει. Χαμός έγινε χθες στη Χαριλάου Τρικούπη μετά τη νίκη Ανδρουλάκη που δεν μου πείτε ότι δεν την περιμένατε. Ως το Κολωνάκι έφτασε το σύνθημα, «και τώρα ήρθε η σειρά του Μητσοτάκη, Ανδρουλάκη, Ανδρουλάκη». Από τη συγκίνηση η Ντιντί ανέσυρε από τη δισκοθήκη της το σπάνιο τραγουδιστικό έπος του Θέμου Λιονέτη, ελαφρώς αλλαγμένο: «να μας ζήσεις Ανδρουλάκη για να πάμε πάντα προς, ο εργάτης το φωνάζει και το θέλει ο λαός». Αυτό το ορίτζιναλ έπος, ξαναλέω, του τροβαδούρου Λιονέτη μπορείτε να το απολαύσετε εδώ.

Καριέρα

Προσπάθησε ο Χάρης ο Δούκας είναι η αλήθεια, αλλά δεν τα κατάφερε. Μικρός είναι, θα έχει την ευκαιρία του, αρκεί να αφήσει έργο στην Αθήνα. Δηλαδή, αν εγώ ήμουν στη θέση του αυτό θα έκανα. Μια Αθήνα αγνώριστη για τους πολίτες -με την καλή έννοια- και θα τη χρησιμοποιούσα ως «διαβατήριο» για την επόμενη μέρα της πολιτικής μου ανέλιξης. Θα το κάνει; Αν ναι, κέρδος θα έχει, αν όχι, πολύ φοβάμαι ότι η καριέρα του στην πολιτική θα τελειώσει σύντομα.

Μπράβο

Οφείλω να πω ένα μεγάλο μπράβο στο ΠΑΣΟΚ για την άριστη διαδικασία. Το αναγνώρισε τόσο ο Κυριάκος που έσπευσε να συγχαρεί τον Νίκο και να του πει να συναντηθούνε, ο Νίκος ο Παππάς, θεσμικά καθότι πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και τσουπ, να σου κι ο Stefanos να ενημερώνει ότι μίλησε κι αυτός με τον Ανδρουλάκη και τον συνεχάρη για την εκλογή, αλλά και για τις «άψογες δημοκρατικές διαδικασίες».

Τσουνάμι

Αυτό μου θυμίζει το «τα λέω στη νύφη να τ’ ακούει η πεθερά», κοινώς τα λέω σε σένα Νίκο μου για να τ’ ακούσουν οι λιγδιάρηδες καρεκλοκένταυροι του ΣΥΡΙΖΑ που το Σάββατο πέταξαν εκτός διαδικασίας το αγόρι από το Αμέρικα προκαλώντας τσουνάμι αντιδράσεων σε εκατομμύρια ψηφοφόρους που θέλουν να τον δουν πρωθυπουργό. Τον Stefanos, γι’ αυτόν μιλάμε πάντα. Μπορεί βέβαια αυτές τις ορδές να μην τις έχουμε δει ποτέ από κοντά κι έξω από την ΚΕ να βρέθηκαν το πολύ καμιά τριανταριά «γκρούπις» του έκπτωτου, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Υπάρχουν κι όσο υπάρχουν θα υπάρχει. Για τον Stefanos μιλάμε πάντα.

Πέλεκυς

Αυτό που έγινε το Σάββατο πάντως ήταν απλό. Σου λέει, ο «βαθύς ΣΥΡΙΖΑ». «Αγόρι μου ήρθες, όπως ήρθες, σε δεχτήκαμε, σε καλωσορίσαμε, σου δώσαμε γραφείο, κατάπιαμε τον πόνο μας -ανάθεμα τις διαδικασίες που σε εκλέξανε αρχηγό- αλλά μπάστα. Καβάλησες καλάμι. Δηλαδή ποιος είσαι εσύ που θα έρθεις να κάνεις κατάληψη στο κόμμα; Εδώ υπάρχουν κανόνες. Δεν τους σέβεσαι μία, δεν τους σέβεσαι δύο, ε, θα μας αναγκάσεις να σε αποκεφαλίσουμε». Και τσακ, έπεσε ο πέλεκυς.

Οι Κόκκινοι Αστακοί

Ο Stefanos είναι απτόητος πάντως. Πουρνό, πουρνό έβγαλε μήνυμα προς τους απανταχού δημοκράτες πολίτες και τους λέει πως τίποτε δεν τελείωσε και πως για όλα θα αποφασίσει το συνέδριο. Ήθελα να’ ξερα ειλικρινά ποιοι τον συμβουλεύουν να τα λέει αυτά. Ποιο συνέδριο αγόρι μου; Στο συνέδριο θα σου κάνουν τα σαράντα, όξω από δω και μακριά. Πάει το πουλάκι, πέταξε. Αν θες σώνει και ντε ν’ ασχοληθείς με την πολιτική η μόνη λύση είναι ένα δικό σου κόμμα. Θα μου πεις αυτό κοστίζει, είναι ακριβό γούστο να θες να το παίζεις αρχηγός κόμματος. Αλλά δεν σε φοβάμαι. Και για να τη σπάσεις σε όσους σε αμφισβητούν τόσο καιρό κι έχουν να λένε για την καριέρα σου, να το ονομάσεις «Οι Κόκκινοι Αστακοί».

Οι αστοί

Το σήμα του νέου φορέα είναι προφανές ποιο θα είναι. Ένας αστακός με μεγάλες δαγκάνες που από το θυμό του έχει γίνει κατακόκκινος και είναι έτοιμος να περιλάβει δικαίους και αδίκους. Και τους πλεμπαίους του ΣΥΡΙΖΑ και τους Δεξιούς, τους κεφαλαιοκράτες, καπιταλιστές! Το σύνθημα το έχω έτοιμο: «Νάτοι, νάτοι οι κόκκινοι αστακοί, βραστοί, βραστοί θα φαγωθούνε οι αστοί!». Τον Άδωνι να μου κάνεις τη χάρη να αφήσεις έξω από την αιματοχυσία, καθώς σε υπερασπίστηκε το Σάββατο, χώρια που είναι και εγκάρδιος φίλος του Νίκου του Καρανίκα!

Δαιμόνιο

Θα μου πεις, το νέο κόμμα δεν θα έχει υποδομές, κρατική χρηματοδότηση, σφραγίδες κλπ. Δεν μπορείς δηλαδή να επενδύσεις σε κτίρια, να τα κάνεις airbnb να βγάλεις και κάνα φράγκο. Δεν σε φοβάμαι όμως, μικρός είσαι, θα τα φτιάξεις όλα από το μηδέν με το επιχειρηματικό σου δαιμόνιο.

Απομάγευση

Για το τέλος άφησα την κυβέρνηση που έχει απωλέσει τους κεντρώους – τους γοήτευσαν η Αννα και ο Παύλος, αυτή είναι η αλήθεια… – αλλά ο φόβος της προς τα δεξιά γίνεται όλο και μεγαλύτερος! Και κυρίως είναι τα ελληνοτουρκικά – και η διάθεση «προσέγγισης» με συνυποσχετικά και Χάγη που εκφράζεται από τον Κυριάκο!

Τα ελληνοτουρκικά

Κι είναι τέτοιος ο φόβος που «ανώτατη κυβερνητική πηγή» δηλώνει πως «το “έξι μίλια” δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια». Κι ακόμη δεν έχουν αρχίσει οι συνομιλίες των δύο υπουργών Εξωτερικών. Σκεφτείτε σε λίγο τι έχει να γίνει. Γι΄ αυτό προς τα δεξιά του παίρνει μέτρα και τα διαφημίζει! Οπως η αύξηση των αμοιβών των σπουδαστών των στρατιωτικών σχολών και διάφορες άλλες διευκολύνσεις. Ενώ συνεχίζει την «κεντρώα» ρητορική. Αυτό που λέγανε παλιά στην αριστερά «βάζει φλας αριστερό και στρίβει δεξιά»! Παλιά μου τέχνη κόσκινο….

Δένδιας

Πάντως, σε περίπτωση που δεν το κατάλαβε ο Κυριάκος, ο Νίκος ο Δένδιας το επανέλαβε ουάνς μορ χθες σε συνέντευξή του, ότι δεν τον ενδιαφέρει η θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε.