Επισήμως η γραμμή του Μαξίμου είναι η αναμενόμενη, αυτή που επιβάλλεται από την πολιτική ορθότητα: ουδέν σχόλιο, καμία κουβέντα ή εκτίμηση για τα εσωκομματικά του άλλου. Ανεπίσημα ο Μητσοτάκης κρατά στο μικροσκόπιο τους δύο διεκδικητές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ – τον νυν πρόεδρο και τον δήμαρχο Αθηναίων.
Και διαβάζει τον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Χάρη Δούκα με διαφορετικό τρόπο, αν και η βασική ανησυχία (παρότι οι «γαλάζιες» διαρροές δεν μιλούν καν για ανησυχία, αυτή υπάρχει για τις παραμέτρους της επόμενης μέρας στο πολιτικό σκηνικό) είναι η εξής: να μην προκύψουν «εκπλήξεις» στο απαιτητικό παιχνίδι του πολιτικού Κέντρου. Εκεί όπου κερδίζονται οι εκλογές, όπως επιμένει ο Μητσοτάκης.
Στον πρωινό καφέ του Μαξίμου την επομένη του α’ πρώτου «πράσινου» γύρου, προφανώς έγινε κουβέντα, αλλά δόθηκε εντολή για μηδενικές δημόσιες αναφορές. Είναι σαφές ότι στο γαλάζιο στρατόπεδο θα μιλούσαν πολύ διαφορετικά εάν στον β’ γύρο περνούσε, αντί του Δούκα, ο Παύλος Γερουλάνος, ένας εκ των υποψηφίων που, κατά την εκτίμηση του Μαξίμου, έχει μεγαλύτερη ευκολία να απευθύνεται στους μετριοπαθείς ψηφοφόρους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει διαρκής προβληματισμός με αιχμή τους κεντρώους πρώην ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι εγκατέλειψαν τη Χαριλάου Τρικούπη για τη μητσοτακική ΝΔ το 2019 και το 2023, αλλά της γύρισαν την πλάτη με την αποχή από την τελευταία ευρωκάλπη.
Ένα συνεκτικό ΠΑΣΟΚ
Μπορεί η κυβέρνηση να μην αλλάζει προσώρας τη στρατηγική της απέναντι (συνολικά) στην αντιπολίτευση, ωστόσο τα μετριοπαθέστερα στελέχη της κυβέρνησης αναγνωρίζουν δύο δεδομένα: πρώτον, ότι η κυβέρνηση πρέπει σε κάθε περίπτωση να δίνει τις απαντήσεις που χρειάζεται η κοινωνία για να μην χάνει – πόσω μάλλον για να επαναπροσεγγίσει – κρίσιμα κοινά και δεύτερον ότι πολλά θα κριθούν τελικά από τη στρατηγική που θα ακολουθήσει το ΠΑΣΟΚ από την ερχόμενη Δευτέρα.
Η απουσία εσωτερικών διαμαχών και οι προσπάθειες δημιουργίας ενός πιο συνεκτικού ΠΑΣΟΚ είναι βέβαιο ότι θα εντείνουν την ανησυχία στους γαλάζιους. Γιατί μπορεί να θέλουν να βγάζουν προς τα έξω τη «γραμμή» ότι δύσκολα το ΠΑΣΟΚ θα αλλάξει σημαντικά μετά τις εσωκομματικές εκλογές, υπό την ηγεσία είτε του Ανδρουλάκη είτε του Δούκα, ωστόσο στην πραγματικότητα τίποτα δεν μπορεί να εκτιμηθεί με ακρίβεια αν δεν φανεί η πασοκική στρατηγική απέναντι στους πρώην ψηφοφόρους και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Νέα πίεση
Με λίγα λόγια η ΝΔ του Μητσοτάκη, που ήδη προσπαθεί να περιορίσει τη φθορά (και τελικά να αποφύγει τη λεγόμενη κατάρα της δεύτερης τετραετίας) δεν θέλει να δει να περιορίζεται η διείσδυσή της στον χώρο του Κέντρου – τα… δύσκολα τα είδε άλλωστε στην ευρωκάλπη.
Γιατί αυτή θα είναι μια νέα, σοβαρή πίεση που θα προστεθεί στις πιέσεις που ήδη υπάρχουν από τα δεξιά. Και θα καθορίσει εξελίξεις στην πολιτική καθημερινότητα. Απέναντι σε αυτόν τον κίνδυνο, το Μαξίμου θεωρεί ότι πρέπει να ρίξει το βάρος στις δικές του ενέργειες στο πεδίο (και στο αφήγημα) των «μεταρρυθμίσεων».
Και αυτό θα κάνει τουλάχιστον για όσο θα φαντάζει πειστικό σε σημαντικά ακροατήρια το γνώριμο πια «γαλάζιο» μότο ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης πέραν αυτής της ΝΔ».
