Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στη Βουλή υπερασπίστηκε τον προοδευτικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου για τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου και την καθιέρωση του πολιτικού γάμου των ομόφυλων ζευγαριών.
Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όντως είναι μια ώριμη μεταρρύθμιση και ένας αναγκαίος θεσμικός εκσυγχρονισμός.
Γι’ αυτό και ένα ευρύτερο φάσμα πολιτικών δυνάμεων στηρίζει αυτή τη μεταρρύθμιση, αποφεύγοντας ένα δρόμο «αντιπολίτευσης για την αντιπολίτευσης».
Όμως, την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε το βήμα της Βουλής για να επιτεθεί σε όσους σήμερα αναδεικνύουν τα ζητήματα κράτους δικαίου.
Όπως ακριβώς είχαν και άλλα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, επιτέθηκε στο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για την κατάσταση με το κράτος δικαίου στην Ελλάδα. Μπορεί να μην μίλησε για «ανθελληνικό» ψήφισμα όπως είχε κάνει ο κ. Σκέρτσος, αλλά το νόημα ήταν το ίδιο.
Δηλαδή, για άλλη μια φορά αρνήθηκε να απαντήσει στα ερωτήματα που έθεσε μια ευρύτερη συμμαχία πολιτικών δυνάμεων στην Ευρώπη, μια συμμαχία που περιλαμβάνει τις κυβερνητικές δυνάμεις στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ισπανία, ως προς την κατάσταση των θεσμών στην Ελλάδα.
Ερωτήματα που αφορούν το πρωτοφανές σκάνδαλο να παρακολουθούνται με παράνομο λογισμικό πολιτικοί, δημοσιογράφοι, στρατιωτικοί, υπουργοί και επιχειρηματίες, με την ευθύνη για αυτές τις παρακολουθήσεις να βαραίνει το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου. Ερωτήματα που αφορούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δημοσιογράφοι στην άσκηση των καθηκόντων από αγωγές SLAPP σε βάρος τους, συμπεριλαμβανομένων αυτών που έχει κάνει ο ανιψιός και πρώην γραμματέας του πρωθυπουργού Γρηγόρης Δημητριάδης, ή από απειλές. Ερωτήματα που αφορούν απόπειρες χειραγώγησης της ενημέρωσης από κυβερνητικές παρεμβάσεις όπως ήταν η «Λίστα Πέτσα».
Και μπορεί ο πρωθυπουργός να επικαλέστηκε την έκθεση του Economist Intelligence Unit για την κατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας, αλλά δεν έκανε καν τον κόπο να σημειώσει ότι π.χ. τα προβλήματα με την ελευθερία του Τύπου και τις εξοντωτικές αγωγές τα αναφέρει και αυτή η έκθεση.
Ο πρωθυπουργός θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι κανείς δεν μπορεί να είναι φιλελεύθερος ή προοδευτικός «α λα καρτ». Διαφορετικά, υπάρχει ο υπαρκτός κίνδυνος αναγκαίες πρωτοβουλίες όπως αυτή που ψηφίζεται στη Βουλή να θεωρηθούν μια προσπάθεια να μετατοπιστεί η προσοχή από τομείς και πεδία όπου οι θεσμοί δεν λειτουργούν και δη με κυβερνητική ευθύνη.
