Υπάρχει ένα πρόγραμμα δολοφονιών Παλαιστινίων ηγετών, από τις στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών του Ισραήλ, τη Μοσάντ, σε όλον τον κόσμο, σύμφωνα με τον Παλαιστίνιο-Ισραηλινό Άραβας δρ. Ανώτατης Σχολής Κοινωνικών Επιστημών στο Παρίσι Μαρουάν Μπισάρα. «Έχουν περάσει 50 χρόνια, προγράμματα δολοφονίας που εκτελούνται από τη στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών και τη Μοσάντ, σε όλο τον κόσμο», είπε ο Μπισάρα, δείχνοντας επιτυχημένες επιθέσεις εναντίον προσωπικοτήτων όπως ο ιδρυτής της Χαμάς, Σεΐχης Αχμάντ Γιασίν το 2004 και ο διοικητής της Χεζμπολάχ, Ιμάντ Μουγκνιιέ το 2015» λέει ο Μπισάρα.

«Η ισραηλινή κοινότητα πληροφοριών έχει προσκολληθεί στις αντιλήψεις της κυβέρνησης ή υποτάσσεται σε αυτές. Λειτουργεί σύμφωνα με την «ομαδοσκέψη»»

Για τον διαπρεπή αναλυτή, που έχει αρθρογραφήσε μεταξύ άλλων σε The New York Times, Washington Post και Le Monde, το θέμα είναι ποιο είναι το αποτέλεσμα, μετά από τόσες δολοφονίες.«Την κάθε φορά το Ισραήλ μπορούσε να ισχυριστεί νίκη, μετά από κάθε δολοφονία ηγέτη, αλλά αν δείτε την μεγάλη εικόνα, ιστορικά, η ισλαμική τζιχάντ έχει γίνει ισχυρότερη, η Χαμάς έχει γίνει ισχυρότερη και η Χεσμπολάχ έχει γίνει ισχυρότερη».

«Όλες αυτές οι οργανώσεις με κάποιον τρόπο βρήκανε στις τάξεις τους περισσότερους ικανούς, χαρισματικούς, πανίσχυρους ηγέτες για να ηγηθούν αυτών των οργανισμών» εξήγησε ο Μπισαρά, καταλήγοντας ότι «μετά από 50 χρόνια η Μοσάντ δεν έχει και πολλά να μας δείξει».

Έρωτας για δολοφονίες, δίχως αντίκρυσμα

Στο ίδιο συμπέρασμα έχει οδηγηθεί και πρόσφατα ο Ισραηλινός εμπειρογνώμονας στις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες Γιόσι Μέλμαν, τονίζοντας έτσι απλά ότι η στρατηγική των δολοφονιών «δεν λύνει τίποτα».

«Η κοινότητα των ισραηλινών πληροφοριών είναι ερωτευμένη με τις δολοφονίες και τώρα ντρέπονται, ταπεινώνονται και θέλουν να λυτρωθούν», είπε. «Όμως, 50 χρόνια μετά, έχει αποδειχθεί ότι οι στοχευμένες δολοφονίες δεν είναι η απάντηση. Κάθε άτομο που δολοφονείται, ακόμα κι αν είναι πολύ ανώτερο -ή στην ισραηλινή γλώσσα, «το κεφάλι του φιδιού»- έχει έναν αντικαταστάτη» λέει ο Γιόσι Μέλμαν.

Η ιστορία αυτό έδειξε. Μπορεί η Μοσάντ να εξόντωσε τον ιδρυτή της Ισλαμικής Τζιχάντ Φάθι Σακακί το 1995 στη Μάλτα, αλλά η ομάδα έγινε μόνο μεγαλύτερη και πιο θανατηφόρα μετά το θάνατό του, «όπως είδαμε την τελευταία δεκαετία στη Γάζα». Το ίδιο συνέβη και με την δολοφονία του «υπουργού Άμυνας της Χεζμπολάχ» Imad Mughniyeh, ίσως την πιο σημαντική που κατάφεραν Μοσάντ και CIA από κοινό. Παρά τη δολοφονία, Χεζμπολάχ, όχι μόνο επιβίωσε, αλλά είναι ακόμα πιο «ακόμα πολύ ζωντανή, όπως έχουμε δει στον τρέχοντα πόλεμο, και στον Λίβανο, την Υεμένη και τη Συρία» λέει ο Μέλμαν.

Τι έχει αλλάξει στο πεδίο της μάχης, όχι πολλά

Στο πεδίο της μάχης, παρά την δολοφονία αλ-Αρούρι, τ προβλήματα των Ισραηλινών απέχουν πάρα πολύ μεγάλη απόσταση από την λύση τους.

Υπάρχει αλήθεια σε αυτό που δήλωσε ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός του Λιβάνου Νατζίμπ Μικάτι σχολιάζοντας το «νέο ισραηλινό έγκλημα» σε εδάφη της χώρας του. Συγκεκριμένα, ο Μικάτι προειδοποίησε ότι με τη δολοφονία αυτή «το ανώτερο πολιτικό επίπεδο του Ισραήλ καταφεύγει στην εξαγωγή των αποτυχιών του στη Γάζα στα νότια σύνορα για να επιβάλει νέα δεδομένα στο έδαφος και να αλλάξει τους κανόνες εμπλοκής».

Σύμφωνα με τις αμερικανικές δεξαμενές σκέψης, Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW) και Critical Threats Project (CTP), οι Ισραηλινοί έχουν μπει σε μια νέα φάση του πολέμου, που συνεπάγεται το τέλος μεγάλων πολεμικών επιχειρήσεων και τη μετάβαση σε «στοχευμένες επιδρομές» από τους Ισραηλινούς. Αυτό φαίνεται να δείχνει και η απόσυρση πέντε ταξιαρχιών από το Ισραήλ από τη βόρεια Γάζα.

Ωστόσο, η Χαμάς «ούτε ηττήθηκε ούτε καταστράφηκε» ως στρατιωτική δύναμη και η αλλαγή στην ισραηλινή τακτική θα «επιτρέψει στη Χαμάς να ανοικοδομήσει τις στρατιωτικές της δυνατότητες και υποδομές», ανέφεραν οι δύο δεξαμενές σκέψης, αξιολογώντας τις εξελίξεις στο πεδίο της μάχης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Χαμάς επιβεβαιώνοντας τον θάνατο του αλ-Αρούρι δήλωσε ότι η επίθεση «αποδεικνύει για άλλη μια φορά την τρομερή αποτυχία αυτού του εχθρού να επιτύχει οποιονδήποτε από τους επιθετικούς του στόχους στη Λωρίδα της Γάζας», ανέφερε η οργάνωση.

Πράγματι, οι αμερικανικές δεξαμενές σκέψης επιβεβαιώνουν ότι «η Χαμάς διατηρεί μια συμβατική στρατιωτική δομή, που σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι σε θέση να αντικαταστήσει γρήγορα διοικητές που έχασαν τη ζωή τους στον πόλεμο», ανέφεραν.

Οι Παλαιστίνιοι μαχητές εκτόξευσαν επίσης «μια μεγάλη ομοβροντία» ρουκετών στο Τελ Αβίβ από τη Γάζα στις 31 Δεκεμβρίου, γεγονός που απέδειξε ότι η Χαμάς διατηρεί τις ικανότητές της για πυραύλους παρά τις ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αρκετοί, μάλιστα, πύραυλοι εκτοξεύτηκαν επίσης στο Ισραήλ στις 2 Ιανουαρίου.

Οι Παλαιστίνιοι συμμετέχουν σε διαμαρτυρία ενάντια στη δολοφονία του ανώτερου αξιωματούχου της Χαμάς, Σαλέχ αλ-Αρούρι, στη Ραμάλα στην κατεχόμενη από το Ισραήλ Δυτική Όχθη, στις 2 Ιανουαρίου 2024. (REUTERS/Ali Sawafta).

Σχολιάζοντας τη στοχευμένη δολοφονία του αξιωματούχου της Χαμάς Σάλεχ αλ-Αρούρι στη νότια Βηρυτό την Τρίτη, το ISW και το CTP είπαν ότι το Ισραήλ προετοιμάζεται τώρα για «μια πολύ σημαντική απάντηση», σύμφωνα με δημοσίευμα ισραηλινών μέσων ενημέρωσης.

Την ίδια στιγμή δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η δολοφονία αλ-Αρούρι συσπειρώνει ακόμα περισσότερο τους Παλαιστινίους. Μετά την είδηση του θανάτου του, τα τζαμιά στην Αρούρα, την κατεχόμενη πόλη της Δυτικής Όχθης της βόρειας Ραμάλα, θρηνούν τον θάνατό του και έχει προκηρυχθεί γενική απεργία στη Ραμάλα για την Τετάρτη.

«Οι επιθέσεις εναντίον Παλαιστινίων «εντός και εκτός Παλαιστίνης δεν θα καταφέρουν να σπάσουν τη θέληση και τη σταθερότητα του λαού μας ή να υπονομεύσουν τη συνέχιση της γενναίας αντίστασής του», τόνισε η Χαμάς στην ανακοίνωσή της. Οι ανελέητοι βομβαρδισμοί και οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ στη Γάζα από τότε έχουν σκοτώσει περισσότερους από 22.000 Παλαιστίνιους, μεταξύ των οποίων περισσότερα από 8.000 παιδιά. Την ίδια στιγμή, η Χεζμπολάχ είπε ότι η επίθεση στην πρωτεύουσα του Λιβάνου «δεν θα μείνει ατιμώρητη».

Οι Ισραηλινοί χρειάζονται άλλη υπηρεσία πληροφοριών

Συνεπώς, όπως αναφέρει ο Μέλμαν στην εξαιρετική ανάλυσή του στη Haaretz, τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου απέδειξαν ότι η ισραηλινή κοινότητα πληροφοριών έχει προσκολληθεί στις αντιλήψεις της κυβέρνησης ή υποτάσσεται σε αυτές. Λειτουργεί σύμφωνα με την ομαδοσκέψη (group-thinking). «Αυτό ισχύει επίσης για ορισμένες από τις κύριες δεξαμενές σκέψης του Ισραήλ και τα τηλεοπτικά στούντιο, όπου εμφανίζονται σχολιαστές και αναλυτές που είναι σάρκα από τη σάρκα του κατεστημένου ασφαλείας. Είναι η αρχή της «περιστρεφόμενης πόρτας». Ξύσε την πλάτη μου και θα ξύσω τη δική σου».

Ο Ισραηλινός καταγγέλει πως όσοι προσπαθούν στο Ισραήλ να αμφισβητήσουν αυτή την ομαδοσκέψη βρίσκονται μετά σε θέση άμυνας ενάντια στο πνεύμα των καιρών. Επειδή αυτή οι αναλυτές εξακολουθούν να αποτελούν μέρος του συστήματος ασφαλείας και η προαγωγή τους εξαρτάται από τους ανωτέρους τους, δεν μπορούν να κάνουν σκληρές ερωτήσεις που ενοχλούν τους διοικητές τους, σύμφωνα με τον ίδιο.

Έτσι, το κατεστημένο ασφάλειας του Ισραήλ, που είναι γεμάτο με ανθρώπους που είναι εκπαιδευμένοι να σκέφτονται με όρους «ασφαλείας-στρατιωτικούς», δεν μπορεί να αναμένεται να επιδιορθώσει αυτό που το ίδιο έχει καταστρέψει. Γι΄αυτό και Μέλμαν πιστεύει ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια άλλη υπηρεσία πληροφοριών, που θα αποτελείται από σοφό πολιτικό προσωπικό με γνώση, ικανό να σκέφτεται εκτός κουτιού.